我在聊斋写小说
我在聊斋写小说最新章节：
杨云帆立马意识到，蓝玫瑰是故意的！
刚准备走的时候，无意间杨毅云眼角似乎看到了一抹颜色
再次浏览了一下所有的训练项目，陆恪真心觉得：路漫漫其修远兮，吾将上下而求索
还有始祖桃木，似乎也在这通道的另外一头
这种盘旋持续了大约半个时辰的时候，在杨毅云快要失去耐心的时候，终于……
杨毅云话落，凉亭中背对着他们几人的女子咯咯而笑，转过了身来
刘淑珍看着马二山惨兮兮的样子，微笑道：“让你再不要脸，是不是嫌大了，变小鸟
因为，那个方向正是蜀山剑主杨云帆一行人的栖居之地
此同时，一片片散发着棕色大地灵纹的剑刃，犹如一条条游鱼一样，从黑色剑匣之中飞出来
们并非不想，而是实在是做不到！“
我在聊斋写小说解读：
yáng yún fān lì mǎ yì shí dào ， lán méi guī shì gù yì de ！
gāng zhǔn bèi zǒu de shí hòu ， wú yì jiān yáng yì yún yǎn jiǎo sì hū kàn dào le yī mǒ yán sè
zài cì liú lǎn le yī xià suǒ yǒu de xùn liàn xiàng mù ， lù kè zhēn xīn jué de ： lù màn màn qí xiū yuǎn xī ， wú jiāng shàng xià ér qiú suǒ
hái yǒu shǐ zǔ táo mù ， sì hū yě zài zhè tōng dào de lìng wài yī tóu
zhè zhǒng pán xuán chí xù le dà yuē bàn gè shí chén de shí hòu ， zài yáng yì yún kuài yào shī qù nài xīn de shí hòu ， zhōng yú ……
yáng yì yún huà luò ， liáng tíng zhōng bèi duì zhe tā men jǐ rén de nǚ zǐ gē gē ér xiào ， zhuǎn guò le shēn lái
liú shū zhēn kàn zhe mǎ èr shān cǎn xī xī de yàng zi ， wēi xiào dào ：“ ràng nǐ zài bù yào liǎn ， shì bú shì xián dà le ， biàn xiǎo niǎo
yīn wèi ， nà gè fāng xiàng zhèng shì shǔ shān jiàn zhǔ yáng yún fān yī xíng rén de qī jū zhī dì
cǐ tóng shí ， yī piàn piàn sàn fà zhe zōng sè dà dì líng wén de jiàn rèn ， yóu rú yī tiáo tiáo yóu yú yī yàng ， cóng hēi sè jiàn xiá zhī zhōng fēi chū lái
men bìng fēi bù xiǎng ， ér shì shí zài shì zuò bú dào ！“
