妖古吟
妖古吟最新章节：
瞬间，莫大师的手腕就被勒出了几条血痕，而且，越来越紧，更有一丝丝的灵气，从莫大师体内抽取出来
在准备中，他也逐渐了解了自己所处环境的状况，不再像初来时的一头雾水
他们的第一反应都是，陆恪的伤情比想象中严重，所以江攸宁才崩溃了
即便没有欧阳奎山召集，金发青年也打算出来兴师问罪
现在看来效果不错，最少山木道人已经被激怒，出了自己的本名——莫忘
顾若秋朝着杨云帆笑了笑，然后示意他跟着过来
一座百丈青翠山峰的半山腰处，高逾三丈的洞口，一名身形高大的青年背对着洞口，矗然而立
峡谷深涧头顶的一线天空，都被混乱的金丝燕群和飞蝗覆盖，仰不见天，四周多是黑茫茫的
剑修的攻击力在众道统之上，这是事实；但剑修的防御在众道统之下，这也是事实！
余邵刚嘴里发出了一声痛苦，一米八几百多斤的身体直接被杨毅云一脚踹出去三米远
妖古吟解读：
shùn jiān ， mò dà shī de shǒu wàn jiù bèi lēi chū le jǐ tiáo xuè hén ， ér qiě ， yuè lái yuè jǐn ， gèng yǒu yī sī sī de líng qì ， cóng mò dà shī tǐ nèi chōu qǔ chū lái
zài zhǔn bèi zhōng ， tā yě zhú jiàn liǎo jiě le zì jǐ suǒ chù huán jìng de zhuàng kuàng ， bù zài xiàng chū lái shí de yī tóu wù shuǐ
tā men de dì yī fǎn yìng dōu shì ， lù kè de shāng qíng bǐ xiǎng xiàng zhōng yán zhòng ， suǒ yǐ jiāng yōu níng cái bēng kuì le
jí biàn méi yǒu ōu yáng kuí shān zhào jí ， jīn fà qīng nián yě dǎ suàn chū lái xīng shī wèn zuì
xiàn zài kàn lái xiào guǒ bù cuò ， zuì shǎo shān mù dào rén yǐ jīng bèi jī nù ， chū le zì jǐ de běn míng —— mò wàng
gù ruò qiū cháo zhe yáng yún fān xiào le xiào ， rán hòu shì yì tā gēn zhe guò lái
yī zuò bǎi zhàng qīng cuì shān fēng de bàn shān yāo chù ， gāo yú sān zhàng de dòng kǒu ， yī míng shēn xíng gāo dà de qīng nián bèi duì zhe dòng kǒu ， chù rán ér lì
xiá gǔ shēn jiàn tóu dǐng de yī xiàn tiān kōng ， dōu bèi hùn luàn de jīn sī yàn qún hé fēi huáng fù gài ， yǎng bù jiàn tiān ， sì zhōu duō shì hēi máng máng de
jiàn xiū de gōng jī lì zài zhòng dào tǒng zhī shàng ， zhè shì shì shí ； dàn jiàn xiū de fáng yù zài zhòng dào tǒng zhī xià ， zhè yě shì shì shí ！
yú shào gāng zuǐ lǐ fā chū le yī shēng tòng kǔ ， yī mǐ bā jǐ bǎi duō jīn de shēn tǐ zhí jiē bèi yáng yì yún yī jiǎo chuài chū qù sān mǐ yuǎn
