那是晨光初醒时
那是晨光初醒时最新章节：
“我…我哪里好看啊！”叶小诗羞赫的咬着唇，对自已不自信
大家继续向前而去，这次走的缓慢，足足过去了半个时辰，他们发现浓雾依旧，前方三米之外什么也看不到
三个人在屋里随便的聊着，老七尽量让自己的眼睛不要总是盯在林碗如充满魔鬼般的诱惑力的身材上
当下就愣了，举着手中的家伙便向着杨云帆冲去
而且味道也不像之前那样刺鼻，反而有一些牛黄自带的清凉气味
金影闪动，座位旁的三具金色傀儡身形一晃，拦在两人身前，一拳轰击而出
玉台之上，只留下了一把剑鞘，至于剑鞘之中的神剑，却早已经消失了！
作为一名四分卫，他可以不擅长移动，也可以不擅长对抗；但绝对不能害怕撞击——
此刻杨毅云肩膀上蹲着打盹的神魔鸟突然开口道：“哇～弱鸡啊，别靠太近，这个黄金王座似乎有问题
”颜洛依眯眸一笑，又端起来喝了一口，大概来到这里就没有喝水吧！她把红酒当水来解口了
那是晨光初醒时解读：
“ wǒ … wǒ nǎ lǐ hǎo kàn a ！” yè xiǎo shī xiū hè de yǎo zhe chún ， duì zì yǐ bù zì xìn
dà jiā jì xù xiàng qián ér qù ， zhè cì zǒu de huǎn màn ， zú zú guò qù le bàn gè shí chén ， tā men fā xiàn nóng wù yī jiù ， qián fāng sān mǐ zhī wài shén me yě kàn bú dào
sān gè rén zài wū lǐ suí biàn de liáo zhe ， lǎo qī jǐn liàng ràng zì jǐ de yǎn jīng bú yào zǒng shì dīng zài lín wǎn rú chōng mǎn mó guǐ bān de yòu huò lì de shēn cái shàng
dāng xià jiù lèng le ， jǔ zhuó shǒu zhōng de jiā huo biàn xiàng zhe yáng yún fān chōng qù
ér qiě wèi dào yě bù xiàng zhī qián nà yàng cì bí ， fǎn ér yǒu yī xiē niú huáng zì dài de qīng liáng qì wèi
jīn yǐng shǎn dòng ， zuò wèi páng de sān jù jīn sè kuǐ lěi shēn xíng yī huǎng ， lán zài liǎng rén shēn qián ， yī quán hōng jī ér chū
yù tái zhī shàng ， zhǐ liú xià le yī bǎ jiàn qiào ， zhì yú jiàn qiào zhī zhōng de shén jiàn ， què zǎo yǐ jīng xiāo shī le ！
zuò wéi yī míng sì fēn wèi ， tā kě yǐ bù shàn cháng yí dòng ， yě kě yǐ bù shàn cháng duì kàng ； dàn jué duì bù néng hài pà zhuàng jī ——
cǐ kè yáng yì yún jiān bǎng shàng dūn zhe dǎ dǔn de shén mó niǎo tū rán kāi kǒu dào ：“ wa ～ ruò jī a ， bié kào tài jìn ， zhè gè huáng jīn wáng zuò sì hū yǒu wèn tí
” yán luò yī mī móu yī xiào ， yòu duān qǐ lái hē le yī kǒu ， dà gài lái dào zhè lǐ jiù méi yǒu hē shuǐ ba ！ tā bǎ hóng jiǔ dāng shuǐ lái jiě kǒu le
